و مشتری های فراوانی هم دارد؛ یكی از آنها كباب بناب است؛ كبابی كه اگرچه در شهرهای مختلف ایران از كیش تا تهران برای خود صاحب دم و دستگاه و اسم و رسمی است، حتی تبریزی ها هم به داشتن آن می بالند، اما اصالتش برمی گردد به شهری به اسم بناب كه در جنوب غربی تبریز واقع شده است؛ اگر بخواهید طعم واقعی آن را هم بچشید باید راهی آذربایجان، تبریز و بناب شوید چون ظاهرا هرچه به زادگاه آن نزدیك تر می شوید، طعم آن لذیذتر و به اصل نزدیك تر می شود.
بنا به گفته مورخان، كباب بناب، قدمتی تقریبا 100 ساله دارد و برای اولین بار حاج صمد كشاورز كه آن زمان در راسته بازار شهرستان بناب مغازه داشته، از این نوع كباب ها طبخ می كرده است.یكی از مهم ترین ویژگی های این كباب، ساطوری بودن آن است؛ اما ظاهرا این مساله فقط در گذشته اجرایی می شد و اكنون به دلایل مختلف این مقوله كمرنگ و حتی منسوخ شده است.
یكی از انواع كباب ها به قیمه كباب معروف است؛ به این صورت كه بعد از تهیه گوشت از قصابی كه شامل راسته، ران و پس گردن گوسفند می باشد، آن را روی كنده با وسیله ای به نام قیمه چین آنقدر می كوبیم تا به اندازه لپه درآید.
نوع دیگر به كباب دو آتشه معروف است كه به قولی طبخش بسیار سخت، اما خوردنش آسان و قابل هضم است؛ روش تهیه آن به این صورت است كه گوشت را در سیخ كرده و بعد از پخت ناقص دوباره روی كنده انداخته و می كوبیم تا سرد شود، بعد دوباره توی سیخ كرده و آن را می پزیم.
این كباب پز ادامه داد: یكی دیگر از انواع كباب ها به یاغلی یومورتالی كباب معروف است؛ به این صورت كه كره یا روغن حیوانی را داخل تابه ریخته و بعد از انداختن تخم مرغ داخل آن قبل از این كه تخم مرغ خود را بگیرد، گوشت كبابی را درون تابه می اندازیم تا بپزد.